Dit neemt vaak toe tijdens de zwangerschap. Als het licht, transparant en pijnloos is, hoef je niet ongerust te zijn.
Als het echter zeer overvloedig is, van uitzicht verandert en gepaard gaat met irritatie of jeuk aan de schaamlippen of vagina, is er sprake van een infectie: ga dan naar je arts.
Bloedverlies
Dat je niet langer ongesteld wordt, spreekt voor zich. Daarom is elke bloeding tijdens de zwangerschap abnormaal en moet je dit aan je arts melden.
Twee mogelijke situaties hier:
Natuurlijk is deze volstrekt onvoorspelbare ontwikkeling zeer moeilijk te verwerken, omdat ze op abrupte wijze een einde maakt aan de hoop om moeder te worden. Bovendien komt dit veel vaker voor dan we denken.
Meer dan 15% van de zwangerschappen eindigt in een miskraam en heel vaak blijven zelfs veel miskramen onopgemerkt omdat men denkt dat de menstruatie gewoon wat later op gang gekomen is.
Chromosomale afwijkingen zijn verantwoordelijk voor ongeveer 80% van de miskramen in de vroege zwangerschap. De natuur doet hier goed haar werk, want door het eitje af te stoten, voorkomt ze dat je een kindje met ernstige afwijkingen ter wereld brengt. Soms is het een leeg ei of blighted ovum, wat betekent dat het geen embryo bevat.
Ook sommige infecties kunnen een rol spelen omdat de baby besmet kan raken met het virus waardoor zijn ontwikkeling stopt. Raadpleeg daarom altijd je arts bij lichte koorts.
Ten eerste moet je je grote gevoel van schuld en hulpeloosheid overwinnen: « Ik kan niet eens een kind krijgen en misschien zal het mij ook nooit lukken! ». Zoals altijd kost het tijd om de zaken in perspectief te plaatsen en jezelf ervan te overtuigen dat een afgebroken zwangerschap vooral het verlies van een ‘hoopvol verlangen naar’ is. Er is echter geen enkele reden waarom je 2 of 3 maanden later niet opnieuw zwanger zou kunnen worden.
Natuurlijk zal er altijd de angst van een nieuwe mislukking blijven, maar je omgeving en arts moeten je hier kunnen geruststellen.
Veel mama’s schamen zich en vinden het moeilijk om met hun gynaecoloog te praten over hun incontinentieprobleem. 30% van de vrouwen heeft moeite om haar water op te houden en krijgt te maken met ‘ongelukjes’!
Urineproblemen komen het meest voor in het begin en aan het einde van de zwangerschap. Al in de 1ste weken zorgen de massale afscheiding van hormonen en de druk van de baarmoeder op de blaas voor een zeer frequente aandrang tot plassen.
In de laatste 2 maanden is het het hoofdje van de baby dat op de blaas drukt. Je kunt ook plotseling urineverlies ervaren tijdens het sporten, niezen of gewoon lachen. Wanhoop echter niet: er zijn manieren om dit probleem op te lossen.
Wacht niet om er met je arts of kinesist over te praten. En je moet zeker niet minder gaan drinken.
Als de aandrang om te plassen ongemakkelijk wordt, zich zeer frequent en herhaaldelijk voordoet en gepaard gaat met een branderig gevoel, zijn dit de eerste tekenen van een ‘ blaasontsteking’. Ga dan snel naar je arts, want deze aandoening is zeer onaangenaam en zelfs pijnlijk. Als je vatbaar bent voor dit soort infecties, kan je best preventief tewerk gaan en ten minste 2 liter vocht per dag te drinken. Vermijd suiker, koffie, thee en zeer zure producten. Eet tot slot dagelijks yoghurt met actieve melkzuurbacteriën. Gebruik voor de intieme hygiëne een zacht, natuurlijk product, voor een milde reiniging die de natuurlijke zuurgraad van de intieme slijmvliezen respecteert of zelfs herstelt. Het behoud van deze zuurgraad is belangrijk omdat het de natuurlijke afweer tegen infecties vormt. Draag er zorg voor!
Vaak is maandverband de beste keuze. Dit irriteert minder dit gebied, dat vaak overgevoelig is geworden ter hoogte van het litteken van de ‘knip’. Sommige vrouwen gebruiken liever tampons. Vergeet in dit laatste geval niet om ze regelmatig te verversen.