Wat zijn kraambedtranen?

1. Kraambedtranen of de 'babyblues' zijn een overgevoeligheidsreactie die bijna elke vrouw kent die ooit kinderen ter wereld heeft gebracht. Het lichaam ondergaat op korte tijd grootse veranderingen. Na de bevalling spelen de hormonen een vuil kat- en muisspelletje met jou. Slaapgebrek, fysische uitputting, melkproductie en angst zorgen ervoor dat je even het noorden kwijt bent en dat je twijfelt aan alles wat er rond jou gebeurt. 

2. Rond de derde tot de zesde dag na de bevalling heeft meer dan de helft van de vrouwen er last van.

3. De babyblues kan enkele dagen (vaak twee tot drie dagen) tot enkele weken duren. Ook kan het je pas na een tweetal weken overvallen.

Wat zijn de symptomen van de babyblues?

De symptomen zijn afhankelijk van vrouw tot vrouw en zijn dus niet allemaal tegelijk aanwezig.

•  In het begin heb je alleen superlatieven voor je kleine baby… Het is het mooiste kindje ter wereld, punt! Je leeft op een roze wolk. Alle sporen van de uitputtende bevalling lijken uitgewist door een magische portie adrenaline en een hormonale superboost.
   
• De tweede avond neem je verliefd en goedgemutst afscheid van de kersverse papa die de nacht thuis zal doorbrengen. Love is in the air… Hij kan je met een gerust geweten achterlaten in het ziekenhuis. Vrouw en kind doen het geweldig.
   
• Dag 3 hang je huilerig en wanhopig met hem aan de telefoon, omdat je denkt dat hij je niet meer aantrekkelijk zal vinden of omdat je je baby niet meer zo schattig en perfect vindt als in het begin. Je partner snapt er niets meer van... Het fenomeneen, met als voornaamste symptoom een tsunami aan kraambedtranen, is beter bekend als de ‘babyblues’.

Een greep van de symptomen: 

• onverklaarbare huilbuien, ongelukkig zijn
• prikkelbaar en overgevoelig zijn, humeurschommelingen
• slapeloosheid ondanks oververmoeidheid
• negatieve, donkere gedachten hebben
• faalangst, het gevoel het moederschap niet aan te kunnen

Wat kun je doen in geval van de babyblues?

1. De babyblues zijn volledig normaal. Er is geen speciale behandeling nodig, maar wel, en des te meer, menselijke steun, begrip en geruststelling.

2. Een verwittigd persoon is er twee waard. Laat het gewoon over je heenkomen. Je weet dat het ook overgaat! 

3. Gebruik deze periode om je eens lekker in de watten te leggen en rust zoveel mogelijk uit. Probeer het niet alleen over de baby te hebben met anderen. Probeer je zorgen over die pijnlijke knip en te grote rompertjes even te verzetten.

Wat is een postnatale depressie?

1. Onderzoek heeft aangetoond dat er een verband is tussen babyblues en postpartumdepressie: bij 20 à 25 procent van de vrouwen evolueert de blues naar postnatale depressie.

2. Bij 10 tot 15 procent van de vrouwen ontstaat postpartum een depressie. Een postnatale depressie is een depressie die optreedt binnen het jaar na de bevalling. Een depressie heeft gevolgen voor de hechting en de interactie met het kind.

3. Soms gaat een depressie gepaard met algemene klachten zoals moeheid, maar ook klachten over een kind dat veel huilt of veel vragen over de verzorging van het kind kunnen een signaal zijn…

Wanneer heb je een verhoogd risico op een postnatale depressie?

1. Het risico is hoger bij vrouwen met een depressie in de voorgeschiedenis (25 tot 30 procent) en depressieve klachten gedurende de zwangerschap. Bij een eerder doorgemaakte postpartumdepressie is de kans op herhaling naar schatting 50 procent.

2. Ook ontevredenheid over je relatie kan je vatbaarder maken.

3. Inadequate sociale steun (vooral een bemoeilijkte relatie met of gemis van moeder).

4. Daarnaast spelen relatief vaak ambivalente en negatieve gevoelens tegenover het kind, bezorgdheid niet voor het kind te kunnen zorgen, obsessieve gedachten het kind schade te berokkenen, angsten en suïcidale gedachten een rol.

Voel je je een paar weken na de bevalling nog altijd niet begrepen? Blijf je onzeker, uitgeput en prikkelbaar? Twijfel je er nog altijd aan dat je een goede moeder bent? Neem dan contact op met je huisarts. Geen nood: hulp zoeken en aanvaarden maakt al de helft uit van je behandeling.

Samen met je huisarts en/of andere vertrouwenspersoon lukt het om van de nachtmerrie weer een droom te maken.

Door Dr. Sofie Vanderoost - Huisarts