Er zijn een aantal mogelijke signalen:
Buiten een knuffel van mama bestaan er nog een paar andere trucjes die je kind helpen deze moeilijke periode door te komen.
Om de pijn van het ontstoken tandvlees te verzachten, kan je het een zacht plastic speeltje of bijtring geven. Door hierop te bijten zal de zere plek minder voelbaar zijn. Een kleine tip: plaats eerst het speeltje/de bijtring op een koele plaats (wel niet invriezen); de koude werkt licht verdovend. Volgens hetzelfde principe werkt een doek die je met koud water nat maakt en waarmee je de pijnlijke plek masseert.
Ook bestaan er tandsiropen of speciale gels die zachtjes op het tandvlees gemasseerd kunnen worden.
Als je kind dan nog veel pijn heeft, kun je het eventueel een pijnstiller geven, steeds na raadpleging van je arts.
Het melkgebit zal in totaal 20 tandjes tellen, waarvan het merendeel de eerste 24 maanden doorbreekt.
De verkalking van de tandjes begint al in de baarmoeder. Uitzonderlijk worden baby's met tandjes geboren: natale tanden. Meestal gaat het dan om twee snijtanden in het midden van de onderkaak. Het kan gaan om twee extra tanden, maar vaak zijn het al de definitieve melktanden. Wanneer ze onvoldoende verankerd zijn in het bot van de onderkaak, kunnen ze loskomen. De baby zou ze dan kunnen inademen, wat gevaarlijk is. De tandarts beslist per individuele baby of extractie van de tanden aangewezen is.
Bij een normale tanddoorbraak verschijnen de eerste melktanden gemiddeld rond de leeftijd van 6.5 maanden. Bij vroege vogels kan dit al rond 3-4 maanden. Welke tanden wanneer doorbreken, varieert van kind tot kind, maar meestal verschijnen er eerst twee snijtanden in het midden van de onderkaak, daarna in het midden van de bovenkaak, en vervolgens breken de snijtanden langs beide zijden van deze snijtanden door.
Wanneer je baby op de leeftijd van 13 maanden nog geen enkele tand heeft, is er sprake van vertraagde tanddoorbraak. Hoewel we hier vaak geen oorzaak voor vinden, kan je het beste een arts raadplegen om een onderliggend probleem uit te sluiten. Zo kan een slecht functionerende schildklier of bijschildklier bijvoorbeeld aan de basis liggen.
Door Prof. dr. Christine Vanhole - Neonatoloog