Hebben mannen aan een pasgeboren baby niets? Een cliché? Een stoere uitspraak van mannen? Of is het een waarheid als een koe? Het lijkt ons een discussie waard!
Als vrouw draag jij je kindje negen maanden lang. Daarna kies je voor borsvoeding. En net daarom beweren heel wat mannen dat de band tussen moeder en kind intensiever is dan tussen vader en kind.
Maar hoe zit het dan met adoptiemoeders? Als dat waar is, zouden adoptiemoeders een minder sterke band met hun kind kunnen opbouwen dan moeders die hun kindje gedragen hebben? En hebben alle kinderen die met de fles worden groot gebracht een minder sterk contact met de moeder dan kinderen die met borstvoeding groot worden?
Psychologische onderzoeken bewezen al een hele tijd dat je kindje ook de moeder moet 'leren kennen'. In de eerste 6 levenweken leert je baby enkel dat door te huilen de verzorging komt die het nodig heeft; eten, een frisse luier, knuffels... Pas na die eerste 6 weken begint het de personen in zijn of haar omgeving te herkennen; het gaat dan niet om de persoon die de baby gedragen of verwekt heeft, maar de personen die de baby verzorgen.
Onzin, dus! Papa kan net zo goed een baby verzorgen en een band opbouwen vanaf die eerste dag als mama!
Dat klopt! Een baby die borstvoeding krijgt, zal dan ook snel mama als belangrijkste 'verzorger' herkennen. Kinderen die met de fles worden grootgebracht, hebben deze afhankelijkheid minder - tenminste, als papa net zo vaak als mama de fles geeft.
Men beweert zelfs dat kinderen die grootgebracht worden met borstvoeding sterker en vroeger verlatingsangst krijgen dan kinderen die met de fles worden grootgebracht. We hebben geen onderzoeken kunnen terugvinden waar dat bewezen wordt.
Wat denk jij; hebben kinderen die grootgebracht worden met borstvoeding sterker verlatingsangst?
Mannen zijn net zo vertederd als vrouwen door het kleine wezentje. Toch zullen ze het grootste deel van het werk aan vrouwen overlaten met uitspraken als "Een man heeft niets aan een pasgeboren baby. Als ze 5 zijn, dan wordt het voor ons leuk." Feit is dat mannen - net zo min als vrouwen - weten hoe ze met een baby moeten omgaan. Een baby verzorgen is geen wetenschap; je moet je gevoel vertrouwen! En laat net daar een vrouw beter in zijn dan een man!
Gevaarlijk voor je relatie is dat een man - die dit soort uitspraken gelooft - steeds luier wordt. Luier verversen? Dat kan mama toch beter. Een flesje geven? Bij mij drinkt hij niet zo goed door. Een huilende baby troosten? Dat lukt me niet... En dus loopt mama een hele dag - en nacht - sussend door de kamer...
Onze tip aan alle vrouwen: Heb een open discussie over zulke uitspraken met je partner. Praat niet over jullie relatie of jullie baby, maar til het gesprek naar een hoger niveau. Als mannen niets aan een baby hebben, hoe zit het dan met adoptie-ouders? Met relaties waarin de vrouw bij de geboorte sterft? En is het niet wetenschappelijk bewezen dat een kind - net als elk dier trouwens - zich hecht aan de verzorger?