De komst van een kind ziet men vaak als een periode van immens geluk en een verdieping van de relatie tussen de gelukkige ouders. En dat is inderdaad ook zo. 

Maar hiernaast wordt onvoldoende benadrukt dat dit ook een cruciaal moment in de ouders hun leven vormt. Met nieuwe verantwoordelijkheden voor zowel de papa als de mama.

 
‘Matrescentie' of overgang naar het moederschap 

Terwijl onze maatschappij het beeld van het moederschap idealiseert en de illusie wekt dat dit een lange, rustig stromende rivier is, veroorzaakt de komst van een kind een grote omwenteling in het diepste van ons wezen.

Onderzoek heeft aangetoond dat zwangerschap en geboorte veranderingen teweegbrengen in de hersenen van de moeder. Veranderingen die bijdragen tot de ontwikkeling van haar beschermings- en hechtingsvermogen ten overstaan van het kind. 

Bovendien creëert de hoge hoeveelheid oxytocine die vrijkomt bij de geboorte een gevoel van welbehagen bij de moeder, waardoor haar emotionele binding met de baby nog toeneemt. 

Maar bij de geboorte van een eerste kind vindt ook een ander proces plaats. Dit is wat de Amerikaanse psychiater Alexandra Sachs ‘matrescentie’ noemt. Net als de veranderingen die we tijdens de puberteit doormaken, vindt er een verandering plaats in de identiteit van de moeder. Met alle onzekerheden en uitdagingen rond onze identiteit dat dit kan meebrengen. Dit proces doet zich ook voor bij papa’s die zich zeer betrokken voelen. We spreken dan van « patrescentie ». 

De ouders doorlopen hierbij een fase van transitie en aanpassing, die de psychiater omschrijft als een groeifase. Zij zullen een belangrijke weg afleggen, waarbij ze veel zaken in vraag stellen en aan introspectie doen. Uiteindelijk lukt het hen, met min of meer hobbels tijdens het parcours, om afscheid te nemen van hun vroegere leven en hun nieuwe leven te omhelzen, waarin voortaan ook een kind aanwezig is.

Je mag stellen dat de geboorte van een kind de start betekent van een leven dat voortaan een andere betekenis krijgt met een kind erbij.

Terug naar het normale leven

Terwijl voortaan alles draait om de baby, gaat het leven wel normaal door. Met al zijn nieuwe verplichtingen en frustraties: korte nachten, vermoeidheid, de naderende terugkeer naar het werk, de sociale druk van je omgeving, kleine fysieke ongemakken... Tot het moment komt dat je luid zou willen roepen: “Ik wil met rust gelaten worden!” en je boos bent op jezelf omdat je niet de perfecte ouder bent zoals beschreven in allerlei tijdschriften.

Dan moet je proberen een evenwicht te vinden zonder te hard voor jezelf te zijn. Het best is om op een rustige manier duidelijk te maken met welke gevoelens en emoties je te kampen hebt. Ook als deze negatief zijn.

Je kan dit doen ten overstaan van je partner, je familie en je vrienden, maar dit kan ook bij een professional: de vroedvrouw, de pediater, de gynaecoloog of een psycholoog als dit voor jou beter werkt. Zij hebben de nodige kennis over dit perinataal fenomeen en kunnen een belangrijke steun vormen bij het doormaken van deze belangrijke veranderingen in je leven. 

5 tips voor mama om de periode na baby’s geboorte sereen te beleven:

1. Laat je niet beïnvloeden door allerlei misvattingen.
2. Voorzie een aantal momenten voor jou alleen, zonder de baby, om te herbronnen.
3. Wees niet te streng voor jezelf.
4. Bouw samen met je partner een ouderschapsproject uit.
5. Durf uiting te geven aan je twijfels en frustraties.

Wanneer een vrouw mama wordt, een 100% vrouwelijke discussie tussen Justine, moeder van 3 kinderen, en Anastasia die zich over deze uitdaging uitspreekt.

Borstvoeding is de ideale voeding voor baby's.

Dit artikel werd geschreven in samenwerking met Nestlé Baby&Me.