Je wordt vader? Deze nieuwe rol vraagt een zekere aanpassing! Je vraagt je vast en zeker af wat je kind precies van je verlangt, en misschien vooral wat je partner van je verlangt.
Een baby kan in het begin wat bevreemdend zijn. Je kan er niet mee communiceren, en als de baby begint te huilen heb je dan ook geen flauw benul waarom. Toch leer je vrij snel wat de behoeften zijn van je baby. Voor je baby is het belangrijk dat je hem regelmatig knuffelt, ermee spreekt,.... Kortom dat je langzaam aan een echte band met je kind opbouwt.
Ondanks een drukke carrière verlangt je kind echt wel wat aandacht van je. Een kind doet niets liever dan samen met papa te spelen of op de schoot te zitten. Veel kinderen genieten zelf van kleuren of knutselen met papa, die naast hen op de computer aan het "werken" is. Je zal ongetwijfeld ook vrij snel gemeenschappelijke interesses ontdekken (sport, computerspelletjes, dieren,...) of je kind allerhande dingen kunnen doen ontdekken.
Een papa gaat nu éénmaal anders om met de kinderen dan de mama. Dit kan soms bevreemdend voor haar werken. Een mama ziet zichzelf immers sneller als referentie waaraan de papa niet voldoet.
Een papa kan dan wel fel helpen bij de opvoeding en het huishouden. Als ouder heeft hij ook een andere benadering. Papa gaat iets ruwer of strenger om met de kinderen wat hen juist kan harden in de maatschappij. De mama zorgt dan weer meer voor een zachte nood in het leven van het kind, waarbij het gemakkelijk kan uithuilen wanneer het bijvoorbeeld juist gevallen is. Maar het belangrijkste is natuurlijk dat beide ouders liefdevol omgaan met hun kind, maar dan wel elk op hun eigen manier.
In elk geval, geniet van je kinderen want voor je het weet, zijn ze groot en is het dus ook te laat...