Wat zijn nachtmerries?

Nachtelijke paniekaanvallen kunnen worden verward met nachtmerries. Ze komen minder vaak voor, zijn meer geagiteerd en duren tussen de 1 en 20 minuten, in tegenstelling tot nachtmerries.

Dit fenomeen maakt deel uit van slaapstoornissen, zoals somnambulisme (lopen tijdens het slapen) of nachtelijke enuresis (bedplassen).

Ze komen voor wanneer de baby goed slaapt, meestal aan het begin van de nacht. In deze periode is hij zich er niet van bewust dat zijn ouders er zijn omdat hij niet echt wakker is. Dit is de reden waarom ze vaak indrukwekkend zijn voor de mensen om hen heen.

Zodra dit voorbij is, gaat de baby meestal zonder problemen weer zelfstandig slapen. Als hij echter volledig wakker wordt, zal hij verdwaald en bezorgd zijn en zich afvragen wat er aan de hand is. In dit geval is het noodzakelijk om te doen alsof er niets is gebeurd, omdat de baby niet weet wat er is gebeurd. Dit voorkomt dat hij bang en bezorgd wordt.

Wat zijn de oorzaken bij de baby?

- Erfelijkheid: doorgegeven via een familielid, meestal een ouder.

- Dagelijkse veranderingen: dit kan de baby storen, angstig maken, stress veroorzaken, een trigger voor nachtmerries.

- Late bedtijd: de baby gaat later naar bed dan normaal, dus hij zal slaapgebrek hebben.

- Meer dutjes: wanneer hij gewend is om dutjes te doen en hij moet om verschillende redenen stoppen, kan dit zijn slaap verstoren.

- Koorts: als de baby ziek is, heeft hij de neiging om minder goed te slapen en kan daarom nachtmerries krijgen.

Hoe ziet  nachtelijke terreur eruit? De baby zal vaak rechtop in bed zitten en zal schreeuwen, doodsbang kijken, ogen wijd open maar starend in de ruimte. Hij kan ook gedesoriënteerd zijn, zweterig en snel ademen. Heel zelden kan  baby agressief worden en het niet verdragen om aangeraakt of vastgehouden te worden.

Hoe kan je dit vermijden ?

Als de baby een nachtmerrie heeft, is het belangrijk om hem niet wakker te maken! Het wordt aanbevolen om dicht bij hem te blijven voor het geval hij gewond raakt, zonder hem aan te raken of met hem te praten (wetend dat hij je niet opmerkt).

Om ​​nachtangst te verhelpen, zijn er verschillende middelen, afhankelijk van de oorzaken. Voor dutjes wordt aanbevolen om de duur ervan in de loop van de tijd geleidelijk te verminderen. Op een redelijk tijdstip (eerder) naar bed gaan, verkleint ook de risico's.

Het opzetten van een bedtijdritueel, zoals het zingen van een slaapliedje of het lezen van een verhaaltje, kan ook nuttig zijn. Creëer een rustige en veilige omgeving in je slaapkamer. Een nachtlampje, een dromenvanger, een of meerdere dekbedden bijvoorbeeld kan ook helpen.

Voorkom dat je je baby voor het slapengaan voor een scherm plaatst, activiteiten doet die hem te veel kunnen irriteren of te veel eten. Over het algemeen verdwijnen ze na verloop van tijd, naarmate de baby groeit. Blijf kalm, het is een kwestie van tijd.

Nachtelijke paniekaanvallen worden niet als medische aandoeningen beschouwd. Dit is de reden waarom er geen specifieke medicijnen zijn. Als dit fenomeen terugkeert, neem dan contact op met een kinderarts of slaapspecialist.