Het is niet altijd gemakkelijk om te weten hoe je moet reageren op dit soort gedrag. We geven daarom enkele tips:

• Wanneer je aan je kind uitlegt waarom je iets vraagt, hoef je je niet te rechtvaardigen:

je kan bv. zeggen:

« Je hebt het recht om nee te zeggen of om het ergens niet mee eens te zijn maar dat kan je niet op eender welke manier uitdrukken. »

Uitleggen wil niet zeggen dat je toegevingen doet of dat je begint te onderhandelen want anders is het een oneindige discussie. Je moet je er natuurlijk ook aan verwachten dat je kind gaat proberen je regels met de voeten te treden. Dat maakt deel uit van het spel. Dat is logisch omdat het kind wil testen en nieuwsgierig is waar het toe zal leiden.

Je weet dus waar je je aan kan verwachten en je bent gewaarschuwd... Probeer dus consequent te blijven!

• Pas op met bedreigingen omdat ze verraderlijk kunnen zijn als je ze niet kan uitvoeren. Op die manier trap je in je eigen valstrik.

Soms zie je ook ouders die als het ware opgeven. Conflicten zijn immers moeilijk en kunnen het leven onaangenaam te maken. Het kan bovendien een angstaanjagende gedachte zijn om met zijn kinderen in conflict te treden.

Nochtans heeft het kind een standvastig en duidelijk persoon nodig met wie het zich kan identificeren. Als de beperkingen en de limieten duidelijk vastleggen, bewandelt je kind een duidelijk afgebakende weg. Een kind dat daarentegen alles mag en waar niks van gevraagd wordt, voelt zich erg kwetsbaar. In plaats van terug zijn weg te vinden,zal het zich eerder gedestabiliseerd voelen.

• Hoe reageren op agressieve reacties?

In deze moeilijke periode vertonen heel wat kinderen agressieve reacties en woedeaanvallen. De manier waarop wij hierop reageren, zegt veel over ons als ouders. De houding die we aannemen, is afhankelijk van onze eigen kindertijd en voorgeschiedenis. In functie daarvan zullen we een eerder lakse of autoritaire houding aannemen.

We worden geconfronteerd met onze eigen agressiviteit en onze kinderen zullen op hun beurt verrast en afgeschrikt worden door hun eigen agressieve reacties.

Veel met je kind communiceren, is op dit moment erg belangrijk. Dit is natuurlijk des te moeilijker met een kind dat nog niet veel kan zeggen. Je moet dus is zijn of haar plaats formuleren wat hij zou kunnen voelen, wat zijn behoeftes zouden kunnen zijn. Om de situatie te relativeren en de sfeer te ontspanning, is er niks zo goed als een grapje of wat humor.

Als je kind ten slotte een erge woedeaanval heeft waarin het zich volledig verliest, neem het dan in je armen en zeg dat je het niet eens bent met dat soort gedrag maar dat jullie samen gaan proberen tot rust te komen... Beetje bij beetje zal je kind zich ontspannen en zich terug rustig voelen in je geruststellende armen.