Je baby heeft je aanwezigheid nodig voor het slapengaan en hij moet gerustgesteld worden om zijn angst om afscheid van je te nemen te overwinnen. Zodra je hem gerustgesteld hebt, moet echter hij ook leren alleen te blijven totdat hij in slaap valt.

Het is daarom belangrijk dat je het onderscheid maakt tussen de voorbereiding op het slapengaan en het inslapen zelf. Zodra je ziet dat je baby moe wordt en tekenen van vermoeidheid begint te vertonen, kan je beginnen aan de 'voorbereiding'.

Je brengt dan een erg aangenaam en teder moment door met je baby. Je kan hem een verhaaltje vertellen, een liedje zingen of knuffelen. Ieder kind heeft zijn eigen voorkeur en je zal snel doorhebben wat je baby verkiest.

Het voornaamste is dat de baby zich op dat moment goed voelt, dat hij zijn stress en de angsten van de voorbije dag kan evacueren.

Nadat je wat kostbare tijd hebt doorgebracht met je baby, moet hij klaar zijn om te gaan slapen. Het bed zelf is hierbij belangrijk. Het bed zou een plaats moeten zijn die hij kent en apprecieert en een plaats die de baby toebehoort. Je mag het bed nooit associëren met straf want zo kan je kind het nooit als een plezier beschouwen om te gaan slapen.

Leg de baby comfortabel in zijn bedje met zijn favoriete knuffel of pop en laat hem dan alleen. Dit is immers het begin van de baby's autonomie!

Kleine tip: als je baby ergens anders gaat slapen, neem dat zijn knuffel en andere dingen waar hij van houdt mee. Zo zal hij zich meer op zijn gemak voelen en makkelijker inslapen.