De interesse van een baby in de spiegel begint al heel vroeg. Tot een kind 1 jaar wordt, herkent je baby zichzelf nog niet. Maar toch helpt het kijken in de spiegel al om de sociale vaardigheden van je baby te trainen en onwtikkelt dit het taalvermogen van je kind.

Het is voor een hele kleine baby al belangrijk om naar zichzelf te kijken in de spiegel. Wanneer de baby zijn hoofdje zelf omhoog kan houden kun je al samen in de spiegel kijken. Hierbij benoem je wat je ziet. "Kijk dat ben jij." Hierbij wijs je naar de baby in de spiegel. "En dit ben ik". Je kunt alles benoemen wat er zichtbaar is. Bijvoorbeeld: "Dit is jouw neus, en dit is mijn neus." "Jij hebt oren en ik heb oren." Jij hebt een mond en ik heb een mond. Je zult merken naar mate je dit vaker doet met de baby, dat hij er steeds meer plezier in gaat krijgen. Ook kun je groot en klein, lang en kort benoemen: "Jij hebt kort haar en ik heb lang haar." "Jij hebt een kleine neus en ik heb een grote neus." Dit is vooral ook goed voor een dreumes en een peuter zodat ze met de begrippen groot, klein, lang, kort, te maken krijgen. Hier leren ze van zodat ze dit zelf kunnen gaan gebruiken.

Ook de sociale ontwikkeling komt op gang en je baby zal interesse krijgen in 'anderen'. Dat wil dus ook zeggen, die andere baby in de spiegel. Hij zal de spiegel gaan aanraken en er zelfs naar lachen.

Peuter voor de spiegel 

Wanneer je in de woonkamer of in de kamer van je kind een spiegel ophangt (op de hoogte van de peuter zelf, ) zul je merken dat hij of zij regelmatig even voor de spiegel gaat staan om naar zichzelf te kijken. Wanneer je vriendjes op bezoek hebt of je hebt zelf meer kinderen dan zul je merken dat er hele gesprekken voor de spiegel ontstaan en dat is geweldig om te zien.